
Wilsbekwaamheid
In de zorgpraktijk van de langdurige zorg komen dilemma’s over wilsbekwaamheid regelmatig, zo niet dagelijks voor. Wanneer is iemand wilsbekwaam ter zake en wanneer niet (meer)? We gaan er tegenwoordig vanuit dat zorgprofessionals de cliënt zoveel mogelijk ondersteunen bij de eigen beslissingen over zorg en behandeling. Als dat niet meer lukt, doen we onderzoek naar de beslisvaardigheid van cliënten. Die benadering spreekt hulpverleners en mantelzorgers erg aan.
SKILZ ontwikkelt een nieuwe handreiking gericht op wilsbekwaamheid bij ouderen en mensen met een verstandelijke beperking. De nieuwe handreiking beschrijft het onderzoeken, vaststellen en vastleggen van beslisvaardigheid door specialisten ouderengeneeskunde, artsen verstandelijk gehandicapten, gedragsdeskundigen en eventuele andere professionals. Ook gaat de handreiking in op wat beslisvaardigheid dan betekent in de praktijk. Bovendien behandelt de handreiking manieren om cliënten/patiënten zo goed mogelijk te ondersteunen bij het nemen van (medische) beslissingen.
Stand van zaken
Op initiatief van procesbegeleider Francine van den Driessen Mareeuw is een werkgroep samengesteld die bestaat uit afgevaardigden van Verenso, NVAVG, V&VN, NVO, NIP, Alzheimer Nederland en KansPlus. Ook is aan de werkgroep een onafhankelijk jurist toegevoegd. Cees Hertogh (Verenso) is de voorzitter van de werkgroep en Katrien Pouls (NVAVG) de vicevoorzitter. Een klankbordgroep met daarin afgevaardigden van een breder palet aan organisaties leest op gezette tijden mee met het werk van de werkgroep.
Inmiddels is een knelpuntenanalyse gedaan met een vragenlijst onder deelnemers van V&VN, Verenso, NVAVG, NIP, NVO, Alzheimer Nederland, KansPlus en NVvP. Op basis van de opgehaalde knelpunten is een eerste aanzet tot uitgangsvragen gedaan. De werkgroep werkt aan het beantwoorden van de uitgangsvragen met literatuuronderzoek en het schrijven van de eerste conceptteksten van de handreiking.
Daarbij heeft de werkgroep al een aantal aandachtspunten geformuleerd:
- Naast formele wilsbekwaamheidsbeoordeling richt de handreiking zich ook expliciet op het zo lang mogelijk ondersteunen van cliënten bij beslisvaardigheid.
- Duidelijk moet zijn hoe deze handreiking cliënten en mantelzorgers kan ondersteunen, bijvoorbeeld door de inzet van hulpmiddelen.
- De handreiking moet complementair zijn aan bestaande/specifieke instrumenten en hiernaar verwijzen.
- In de ontwikkeling van de handreiking moet niet alleen de juridische aspecten worden meegenomen, maar ook de context waarbinnen een beslissing plaatsvindt en het ethische kader.
Tijdlijn
Lees hier alles over onze werkwijze voor de ontwikkeling van kwaliteitsinstrumenten.
Verhaal uit de praktijk
‘‘Onze artsen komen regelmatig in een situatie te staan dat zij de wilsbekwaamheid van een patiënt moeten beoordelen. En dat doe je niet zomaar. Een formele wilsbekwaamheidstoetsing kan enorme consequenties hebben voor die patiënt. Het is fijn om als arts dan terug te kunnen vallen op de laatste (wetenschappelijke) inzichten.”