
Slaapproblemen
Veel mensen in de langdurige zorg hebben te maken met slaapproblemen. Dat heeft vaak een biologische oorzaak zoals ademhalingsproblemen, epilepsie, obstipatie of maagzuurproblemen, maar ook psychiatrische stoornissen en gedragsproblemen kunnen slaapproblemen veroorzaken.
Er is in het werkveld behoefte aan advies over het inzetten van methoden en instrumenten om slaapproblemen in kaart te brengen en deze te verhelpen. Het is nu vaak onduidelijk welke behandelingsmogelijkheden beschikbaar en effectief zijn bij verschillende soorten cliënten en in welke volgorde deze toegepast moeten worden. De bestaande richtlijnen bieden nog te veel onduidelijkheid over hoe je slaapproblemen vaststelt, behandelt en monitort.
Om de balans tussen beide sectoren te bewaken is voor de richtlijn Slaapproblemen gekozen om het voorzitter- en vicevoorzitterschap door een arts verstandelijk gehandicapten en specialist ouderengeneeskunde te laten vervullen. Eind 2020 is Dederieke Festen (NVAVG) aangesteld als voorzitter en Michelle Kromhout (Verenso) als vicevoorzitter.
Stand van zaken
Op initiatief van procesbegeleider Alisa Dutmer en in samenspraak met de voorzitters is een werkgroep samengesteld die bestaat uit afgevaardigden van de NVAVG, Verenso, V&VN, BPSW, NVO, NIP, NVN en KansPlus. De richtlijn Slaapproblemen bevindt zich momenteel in de ontwikkelfase. Door middel van een vragenlijst en focusgroepen zijn knelpunten opgehaald onder zorgverleners en mantelzorgers van cliënten met slaapproblemen. Vervolgens heeft de werkgroep de knelpunten vertaald naar uitgangsvragen op de thema’s preventie, signalering, diagnostiek, behandeling en organisatie van zorg bij slaapproblemen. In februari 2022 is gestart met het literatuuronderzoek, met als doel om in de zomer van 2022 de eerste conceptteksten van de richtlijn te schrijven.
Tijdlijn
Lees hier alles over onze werkwijze voor de ontwikkeling van kwaliteitsinstrumenten.
Verhaal uit de praktijk
“Veel van onze cliënten worstelen met slaapproblemen. Vaak zijn we eindeloos aan het zoeken naar de juiste oplossing met bijvoorbeeld medicatie of leefstijlaanpassingen en dan nog twijfelen we over of we nu het juiste doen. We missen echt een eenduidige aanpak of een heldere richtlijn met de stappen die we kunnen doorlopen.”